"กระต่ายตื่นตูม"
มีดงตาลแห่งหนึ่งมีต้นมะตูมขึ้นปะปนอยู่
ในบริเวณนั้นมีกระต่ายน้อยตัวหนึ่ง ได้อาศัยใบตาลแห้งเป็นที่พักอาศัยอยู่เสมอ
กระต่ายน้อยกินอิ่มแล้ว
ก็หลบเข้าไปนอนใต้ใบตาลแห้ง ด้วยความไม่รู้จักประมาณในการกิน
กระต่ายน้อยจึงคิดฟุ้งซ่านไปถึงเรื่องแผ่นดินถล่ม
ในขณะที่กระต่ายน้อยนอนหลับอยู่นั้น
ได้มีผลมะตูมสุกลูกหนึ่งตกลงมาจากต้น ใกล้กับบริเวณที่กระต่ายนอนอยู่
เสียงผลมะตูมตกลงบนใบตาลแห้งทำให้กระต่ายน้อยตกใจ
จนไม่ทันตั้งสติหาเหตุผลใดๆ พุ่งสุดตัวไปข้างหน้า
แล้วร้องตะโกนลั่นว่า “ฟ้าถล่ม”
สัตว์ทั้งหลาย
เมื่อได้ยินเสียงร้องว่าแผ่นดินถล่ม
ด้วยความกลัวตายต่างก็วิ่งหนีตามกันไปอย่างไม่คิดชีวิต
สัตว์ทั้งหลายเห็นพญาราชสีห์อยู่เบื้องหน้า
ต่างมีความเกรงกลัวต่อพญาราชสีห์เป็นอย่างยิ่ง จึงยืนสงบอยู่
ไม่กล้าวิ่งต่อไป เมื่อราชสีห์ถามสัตว์ทั้งหลายว่าเกิดเหตุอันใดขึ้น
ฟ้าถล่มอยู่ที่ไหน สัตว์ทั้งหลายต่างซัดทอดกันไปเรื่อยๆเพราะวิ่งหนีตามกันมาโดยขาดสติไตร่ตรองจนในที่สุด
เมื่อรู้ตัวผู้ที่เห็นแผ่นดินถล่ม
พญาราชสีห์จึงเข้าไปสอบถามเพื่อค้นหาความจริง
จากนั้นกระต่ายน้อยได้นำทางพญาราชสีห์จนมาถึงที่เกิดเหตุ
พญาราชสีห์เดินเข้าไปในบริเวณที่กระต่ายบอกด้วยความระมัดระวัง
และสำรวจทุกสิ่งด้วยความรอบคอบ
เมื่อรู้สาเหตุแล้วว่าแผ่นดินไม่ได้ถล่มแต่กลับเป็นลูกมะตูมที่หล่นเต็มพื้น
พญาราชสีห์จึงนำกระต่ายกลับไปหาหมู่สัตว์ทั้งหลายแล้วประกาศให้สัตว์ทั้งหลายทราบตามความเป็นจริง
ด้วยอำนาจกรุณาธรรม
และความเป็นผู้สุขุมรอบคอบ รู้จักใช้สติปัญญาไตร่ตรอง
พญาราชสีห์จึงสามารถรักษาชีวิตสัตว์ทั้งหลายไว้ได้
และนำความสงบสุขมาสู่ป่าใหญ่อีกครั้งหนึ่ง
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
1. เมื่อต้องประสบกับเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดอย่างใดอย่างหนึ่ง ควรมีสติ อย่าผลีผลามด่วนตัดสินใจ เพราะอาจเกิดผลเสียได้
2. อย่าเชื่อข่าวลือจากผู้อื่น โดยไม่พิจารณาให้รอบคอบเสียก่อน
3. ผู้นำที่ดีจะต้องมีความสุขุมรอบคอบไม่ตื่นข่าวลือ ควรตรวจสอบหาข้อเท็จจริงเสียก่อน
4. ผู้นำที่ดีต้องมีความเมตตากรุณา เสียสละ และเมื่อเห็นสิ่งใดอันจะทำให้เกิดความเสียหายแก่ส่วนรวม ก็ไม่เพิกเฉยรีบเข้าไปดูแลแก้ไขปัญหานั้นๆ
จัดทำโดย
1.นางสาวนิสากร เคนจำปา ห้อง 4 เลขที่ 6 รหัส 553011510656
2.นางสาวมณฑิณี ถาวรพงษ์ ห้อง 4 เลขที่ 36 รหัส 553011510953
สาขาสังคมศึกษา ชั้นปีที่ 3
